Francuski system emerytalny jest oparty na zasadzie repartycji, co oznacza, że obecnie pracujący finansują emerytury dla osób, które są obecnie na emeryturze.
Reforma emerytalna wprowadzona w 2023 roku spotkała się z dużymi protestami społecznymi. Główne kontrowersje dotyczyły podniesienia wieku emerytalnego oraz zwiększenia liczby wymaganych przepracowanych kwartałów. Pomimo oporu społecznego, rząd zdecydował się na wdrożenie reformy, argumentując konieczność dostosowania systemu emerytalnego do współczesnych realiów demograficznych i ekonomicznych.
Główne elementy tego systemu to:
- Régime général (system podstawowy): Dotyczy większości pracowników zatrudnionych na umowę o pracę. Emerytura w tym systemie jest obliczana na podstawie średnich zarobków z najlepszych 25 lat pracy oraz liczby przepracowanych kwartałów.
- Régime des fonctionnaires (system dla urzednikow panstwowych): Dotyczy pracowników sektora publicznego, takich jak, między innymi, urzędnicy i nauczyciele. Zasady są tu nieco inne i często korzystniejsze niż w sektorze prywatnym.
- Régimes spéciaux (systemy specjalne) : Wiek uprawniający do świadczeń jest zróżnicowany (od 40 do 64 lat) i różni się w zależności od zawodu i stażu pracy. Jednak od czasu reformy emerytalnej z 2010 r., a następnie ostatniej reformy emerytalnej z 2023 r., większość tych programów stopniowo dostosowuje się do ustawowego wieku 64 lat.
